haay...
eto nanaman ako...
kakaiba talaga kahapon...
sabi ko sa sarili ko maaga ako pupunta sa school para sa builder exams...
pero anung nangyari!!! my goodness, kamuzta naman ang buhay kakaintay sa tricycle...
pero ang saya ko talaga kahapon, kasi malaki sana ang chance na makikita ko siya...parang 80/100 ang percentage na makita ko si kuya.. feeling ko, malaki talaga ang pag-asa ko kahapon...
teka bago ako lumayo sa gusto kong iparating...eto na ang dahilan kung bakit ako nag-bo-blog ngayon...meron kasi akong ikekwento...
its about the man that I am staring from afar...the man that I call my heaven on earth....the thing is that he is only my dream...and it will never come to past...
haay buhay...alamang pag-lukso...PATAY!!!
well here it goes, last wednesday kasama ko si sir ninong na nanunuod ng game ng mapua...kamusta naman ang expose na sa T.V, (daming nag-text sakin ah)....just take note na more than 20 times yung camera na punta sa side namin..kasi naman, bakit kailangan pang umupo sa pinakamalapit na row sa cardinal bench...tsk...tsk...tsk...talaga...ewan ko ba...adik na ako? kala ko nga matatalo kami sa letran...dahil mukhang mga paladasal sila sa mga buddha..kasi naman napansin ko lang na halos lahat ng mga players ng letran, ay kamukha na nung pari nilang president..ahehe ^o^...
oh yun, tapos ibang klase talaga ang defense ng cardinals, at take note naman ang rubber shoes ni kuya ang favorite verse ko nakalagay na sa kaniyang shoes...ahuhuhu..PHIL. 4:13...astig..haay, lalo talaga akong naiinlove...then I just remembered myself jumping a couple of times and kukuha ng panakaw na tingin sa aking langit...^o^
tapos, panalo na kami...yehey!!!! ahehehe...
talo letran...bwahehe...peace ^O^
tapos eto na, sumusulyap ako sa lahat ng mga players na lumalabas ng dug out...ahuhu...unfortunately, I did not see him...then I started to stroll my eyes all over the stadium to see a guy in white shirt and maong shorts...tapos hayun!!! kita ko siya...kita ko talaga.
after two quarters nung next game ng beda tulo laway at pcu sardinas...umalis na kami ni sir ninong...at eto ang kakaba-kaba kong puso...nararamdaman ko ang puwersa ni kuya sa paligid...pero ako'y pa-dedma parin, sobrang padedma parin talaga...
biglang may tumawag sakin by my surname, "CRUZEM..." oh, no,,is this it...c'mom...haay ibang klase talaga, kaya pala ako kabado..nakita ko siya...
sobrang kaba ko...snobbish tuloy dating ko...ahuhuhu...T_T...sinabihan niya ako ng isnobera...nakakaiyak...
isang gabi akong di nakatulog sobrang guilty ko, kahit di pa nalalabahan ang aking unan ng 2 linggo, talagang niyakap ko un sobrang naiinis ako...ang bait bait ko daw kasi pero bad gurl naman dating ko nung wednesday....
sabi sakin ni sir ninong ako daw ay magsori...so what I did, I bought tissue and hi-ro, peace offering kuno...pero di ko rin naibigay nung thursday...
the following day, grabe ang agony ko sa buhay...as in totally different doth-doth pag-pasok sa school...ayoko nga talaga pumunta sa gym...natakasan ko na ata...
like duh?!...kamusta ka naman..sabi ko pa naman, kahit nga wag na lang akong magbigay nang peace offering, kahit magalit siya sakin..ayoko kainin ang pride ko...*aaaahhhhh*choke*choke* mahirap ata lunukin ang pride kong mas malaki pa sa akin...
tapos 10:30 bumaba ako sa tambayan ng CCC...ewan ko ba, kinakabahan ako talaga, not because malapit ako sa gym, kundi dahil sa may mangyayari...*hala...mumu...umagang mumu*...haay, it's as if I like to pee in my pants...kabado ako....so nag-cr ako,,ang dasal ko lang talaga di ko siya makita..todo exag pa nga ako sa pag-tatago...pag-labas ko ng cr...haay...c chris...si chris bakla...sabi niya puntahan daw namin si toooot...papapicture daw siya dun, kasi may pustahan siyang gustong maiuwi ang premyo...isang evidence na may picture sila ni tooot...Php 100 lang naman, pero talagang gusto rin niya ng picture dun sa loko....haay
anu pang pwede kong gawin, todo discouragement na nga binibigay ko...gusto parin niya...kasi nga crush niya un si toooot...ayoko talga...kamusta ka naman, sa laki kong toh, nahila niya ako hanggang dun...first time kong nakita si toooot na hindi nakajersey...sabi sakin ni sir feddie 2 dahilan lang kaya di siya nakajersey...
1. kasi masakit ang katawan niya...
2. o kea, malungkot siya dahil sa hindi ko alam...
tapos tinawag ni chris si tooooot, pagkatawag niya...grabe ang cute ng smile...sobrang ngiti talga...tapos biglang bawi at nag-sabing "gusto niya ng pic kasama ka toooot.." *turo-turo si chris* sabi niya sakin, "hindi ba ikaw ang mag-papapic?" haay how I wish sana ako nalang talga yon...
tapos biglang bawi naman si chris at sinabing, "ay kuya, hindi ako mag-papapic, may ibibigay daw si dothz sayo.." *ang puso ko tumigil, talagang tumigil..*
tanong niya sakin, "oh, anu ung ibibigay mu?" naiiyak talga ako nun, sobrang saya ko...kakaiba ung feeling, sarap tumalon...ahehe...
after kong ibigay ang peace offering na potchi...sabi niya sakin,,, "sira ka talaga, vera.." tapos hindi ko na naintidihan ang iba pa niyang sinabi sakin..all i can remember was his smile and his dimples...whoe..
i am almost there..there to the place where he is...ilang hakbang nalang dothz...malapit ka na kay tooot...

***ang picture ay kinuha naming mag-pipinsan sa cathedral kung san kinasal ang aming grandparents, 50th wedding aniv***