ang libreng Php1,500....


ahaha, di man ako nakapunta sa game nila best friend t.g sa ninoy aquino, at nakanuod ng pep ralee na nilangaw sa gymnasium....ako naman ay hindi nabigo at naging masaya parin sa pagkain sa isang buffet sa makati shangri-la na ang tawag ay circles...
kamusta naman ang pagkain ng iba't-ibang putahe...hahaha...pero nakakatawa dahil ang una kong pinuntahan doon ay ang INDIAN delicacies...ahaha.
english ng english ung naka-post dun, kala niya bumbai ako, at talagang kinarir ko naman ang scenario....
kumuha ako ngkebab at biglang sinabe,,
"SALAMAT PO SA SHAWARMA..."
nagulat ung girlalu at di na tumingin sakin...
nakakatawa talaga...everybody thinks i'm a foreigner..
^o^
edi kainan galore na, siyempre
dahil first time sa place na yon, ito ang ilan sa mga pagkain na kinain ko at iba ang aking itinawag...

SOXAL terms:

coleslaw--japanese garden

shot glass--asukal pala yan para sa iced tea

milo--chocolate mousse pala yan

iced tea--ahemm, tubig nalang sana,bottomless pa!


fish ball--nut-coated chocolate

sayote--green melon

burger--frosted ice cream

gulay--salad

taho--crebulet(ata spelling)

ref cake--chocolate with vanilla mousse

dinuguan--marshmallow dipped into the luscious chocolate fountain(yumyum)





ang tsalap kumain kahit namimiss ko si papi ^O^
di bale, masaya naman ako eh...
at sigurado masaya din naman siya...
nga pala,,ahehe, hindi natuloy ang date namen ni "BRUNO"
di kasi pumayag ang aking mga magulang...haha,
at ni-respect niya un...
kaya pinera nalang ^o^
nag-mukha tuloy akong money
huhu
pero okay lang
simultaneously sa event na ito ang pep rally ng cardinals...
well ayon kay tesseeee eh
mabait si papi, behave siya..
kasi may instance dun na sinuotan ng mga "sexy" girls ang players ng mapua, tas may kiss pa from them and from nap gutierrez...ahehehe
si papi, walang emosyong masaya nang sinuotan ng jersey at di pa ku-miss sa girlalu...
ahehe, i'm happy that neil is changing continuously...
and I KNOW THAT GOD IS STILL IN CONTROL....
ahehe, nawala ang COMMENT link ko, kasi pinagawa ko lang to ke tesseee eh...ahehe di ako magaling sa blog arrangement...
para sa next date with "BRUNO"
i will PUSH!
pray
until
something
happens...

ayeekeee.. O_o




May 29, 2007
2:44 nang hapon!!

ayee....aheeee,,ako ay kinikilig
eto ang dahilan....
sa text messages ko ngaung araw na ito, kasama ang mga ito:
message 1:
dot dothz
reply 1:
oh? batet?
message 2:
dothz, ola! como estas. may bibili pa ba sau? pd nb makuha?
reply 2:
xur, kea lang may class ako ngaung 9 am, w300
m3:
gang wat tym k jan?
r3:
gang 1030 lang, tas break, tas class ule
m4:
ok. tx kta kpg punthn kita.
r4:
ukie, jz let me know.
---after mga 30 mins ko na pagiging paranoid sa lahat ng dumadaan sa labas ng w300, ngtext xa uli---
m5:
dito nako sa labas
---aba ang lola mo, nagulat sa kanyang nakita,,ayeee ako ay kinikilig talga---
---edi xmpre lumabas ako para ibigay ang mga chorvang tiket!---
ang mga dakilang dialogue na ayoko kalimutan
(para sa kaligtasan ng mga tauhan, kilalanin si dothz bilang si koring at ang lalaki bilang si bruno)
bruno: oh, mzta? ilan tong mga tiket?
k0ring: mga 36 ang nabawas, tas 33 palang anjan, to follow ung 3 pang bayad
bruno: oh magkanu na tong andito?
koring: php. 4,950 yan, akay apap pa ung 450.
b: cnung apap?
k: ung tumutulong satin mag-benta
b: huh? ewan ko...ahehe
k: oh kelan mo kukunin ung bayad nung iba?
b: baka bukas nalang...para mag-mit tau
k: nyok, napaka-corny ah :p
b: basta, mit tau ah.
k: cge cge, layas na may klas ako...
b: hmp, yabang mo *sabay kurot sa braso ko*
k: ewan! pampam...
b: joke lang
---ayun, edi ang lola mo, tsoblang kilig..wat the tooot tooot...at naramdaman un ng sitm8 ko..ahehe halatang halata..pra akong baliw kaka-ngisi mag-isa---
reply 5:
ayee, namiz kita ah..baliw ka talaga...adik pa :p
m6:
ahehe, salamat ha..punta pala kami kay ma'am reyes, sa mama ni joshua. may lunch kami.
r6:
ah talga? kaya pala ang pogi mo ah. ahahaha. ingat ka.
edi KALA ko tapos na un, hindi naman kasi ako humingi ng kapalit nung pag-tulong ko sa kanya, kasi it's my joy to help people
mga 12:20 pm sa w310...
*beep*beep*beep*beep*
m7:
san ka? san mo gusto trit kita? may bngay ng comisyon e
r7:
talga? trit mo ko? ahehe, gusto ko nyan, kaya lang may quiz ako ngaun eh! mea usap tau ah?next time nalang kaya
m8:
sige, kaw bhla..san mo ba gusto?
r8:
mea nalang, kasi mag-rereview pa ko eh. usap nalng tau
-end of messages-
eto ngaun ang problema ko, since siya ang taya, at ako ang inaaya. I'm the one deciding daw on that matter, pero i want him to decide, since he did the initiating. Kea lang ayaw talaga niya, treat naman daw niya eh! name my price ba ito?
plan 1: watch pirates of the caribbean 3,then eat during the movie
here are the pro's and con's----
pro's
-ma-eenjoy ko ang libreng sine
-package pa with the man I love
-madilim da sinehan...at....ahhehe joke lang
con's
-di kami makakapag-usap ng maayos
-di ko ma-eenjoy masyado ang company niya dahil sa oras na un ang gwapo lang sa paningin ko ay si Johnny Depp...at Orlando Bloom
---nako, ayoko nung ganun tipo,,kelangan mag-kausap kami---
plan 2: eat at pizza hut and chat
pro's
-ma-eenjoy ko ang libreng pizza hut
-makakasama ko ang lovidubs ko
-makakapag-usap kami ng matagal
con's
-di masydo mabubusog dahil nakaka-dyahe kumain
-nakaka-ilang kasi sigurado magtititigan lang kami doon
-ma-sta-stammer mag-salita, mauubusan ako ng sasabihin
----whoe, what should I do? haha, helpingness----
i indeed need an answer before friday
tenkishness
eto ang cell number ko....
0906-2880400
0922-8454867
text nyo ko

my only wish...

The only thing that matters as of this moment is his genuine, cute and rather stunning smile. His long back hair and his sweet smelling hugo boss scent is all I want. To touch his head through his whopping height, and it doesn’t matter if I have to do a tiptoe. As long as I can caress him, even just for a minute—is like a heaven on earth. Yeah, I am satisfied, truly satisfied.

Ow, how I wish I could see him right after this blog entry. wahuhu, wla lang

pics lang....
















wala lang puro mga pictures ko, kasama ang mga tao sa paligid ko....


at the edge....





May 26, 2007




Isang araw sa loob ng builder office, tsk3...pero aus lang ganun talaga...




eto ang tumatakbo sa isip ko ngaun:


1. panu kaya ung mag-link (balibhasa, hindi ako nag-aus ng blog ko!!!)


2. ahaha, nakakatuwa mag-blog pagkatapos umiyak ng isang buong gabi ^o^


3. bakit ba madalas nalulungkot ako kahit walang sufficient reason?


kanyoknyokan,

well, kwento ko nalang ung driver ng tricycle sa'min kaninang umaga...

wahehe, bangag ata un, kasi naman pumara ung babae, tas sinakay nung driver tas mga ilang minuto pa, binaba ung babae...edi nagalit ung babae...tas nilapitan ko na lang ung babae..wahehe, natatae daw ung driver!! aun humaripas sa motor! *broom broom*


Naku, belated happy birthday sa'king seat mate na si Arjay DL, kahapon...Jay, libre! wahehe


nanoud pala ako ng 50 first dates nung wednesday, sobrang magaung mata ko...

hope one day I'll bump into someone who will take time to introduce himself to me every single day,, and make me fall for him again and again and again...


well, may biglang tumakbo sa isip ko ngaun

4. naku, pambihirang pampam yan! di ako namimizz..wahehe


di bale, namimiss din ako nun,kealang pinipigilan niya


sabi nga ni ate anna sa isang text msg...


"I'm sad becoz I can't be with the one I love...


But what I didn't realized,


is that...


someone is in much deeper pain...


for not having me..."


wahehe, nga naman


Tag lang: thanks again teegeefor the cute messages and jokes na corny...tol, papampam ka talaga...


wla lang naman



well haay, ang init talaga... summer term nanaman dito sa mapua...na'ko at nakita ko nanaman ang prof kong nagbigay sakin ng masamang bakasyon dahil sa singko nyang pabaon...tsk3 talaga...
ahehe, teka ang laki ng pinuti ko nitong bakasyon! kahit papanu, di na masyado malayo ang kulay ng braso ko. nyahehe talaga..
anu pa ba, para lang ma-upload itong blog ko,,,,chika-chika talaga ang buhay na ito...well, ganun talaga ang buhay
okay naman ang buhay ko, sana talaga eh maging ok narin ang lahat sa lovelife ko...marami kasing sinasabi ang ibang tao sa paligid. di ko tuloy alam kung sino ang paniniwalaan ko. Di ko naman talaga alam kung anu ung mga sinasabi nila na naririnig na masama tungkol kay taba eh. basta, na-bobother lang talaga ako, dahil ung mga bagay na yun hindi ko naman naririning ng first person point of view. Pero sana dumating ung point, siya mismo magsabi sakin na meron nga talagang ganun. haay, haay, haay..
wala lang, para lang ma-update itong blogsite ko...di ako marunong maglagay ng tag board. tsk3, kakainggit ang ibang blog, ang daming lamang comments
gang dito nalang muna....

in another lifetime...


December 29, 2006
For many months, I have been praying for this one special thing to occur into my life. And guess what? On this faithful day, my special prayer has been answered. He asked me if I can be courted. And oh my goodness, my heart pounded so fast that a split-second that it will stop, will kill me! (Only an exaggeration) But my joy was suddenly filled with sadness. A sadness that is too much to bear, too much for my slender mind can contain. Why with the sudden sadness? I remembered the vow I made to God and my parents. That is, not enter into a relationship not until I graduate. Whoe, I mean, I have been praying for this man for years. Then he came into my life, I think too early for me to handle. And oh, how I yearned to bring back the day I made that vow, so that I should have refrained from swearing. So what did I do at that moment? I stopped, remained silent and then took a deep breath. I rejected his heartfelt offer of happiness. Those words shattered my greatest hope to be with him. T_T I love him so much yet I need to follow my parents… And I know, in the long run---I did what is best for both of us..at least, it will also be a test, IF he will wait for two loooooong years just to be with me. Whatever it is that will happen years from now, I am praying hard, that if not in this lifetime of mine that he will be mine, there will always be a next life to be with him. I am HOPING, BELIEVING and PRAYING that my other lifetime will be two years from now. (Mushy huh..) ^o^So in this first blog for year 2007, I am missing that man. God might be dealing with him many things that I may not understand, but I will just trust God—because He knows what is best, whether or not it is good on my sight. Eto ang kanta ko para sa kanya.
The picture above is the portrait of my family at the Jumbo Floating Restuarant, wala lang.
I could hold on for a hundred years
When all else is goneI would still be here
In a memory of things yet unseen
I’d remember all that we’ve never been
And I cannot wait to see
What life has in store for me
Chorus:
In another lifetime It would be forever
In another world Where you and I Could be together
In another set of chances I’d take the one’s I’d missed
And make you mine
If only for a time
My life would matter
In another life
And I’d stay as strong and I’d stay as true
And you’d have forever now to think it through
Coz I believe what wasn’t meant to be
Wasn’t meant for now but
Someday you’ll see
In a place and time we never know
I’d be standing there waiting for you
Repeat Chorus
Bridge:
You would be mine
But until that time is now
I’d be holding on somehow
Repeat Chorus
CODA:
But until that timeI
’ll be holding onto forever
Until another life

no one could ever replace....


let me be selfish for a moment..just for this certain entry, please forgive me...(whoever is caring enough to read this..)let me be in the melancholic mode....and let me soak into it just for a moment...the last time I cried hard was when my best friend died due to a car accident years ago. It was the most tragedic part of my life as of now. Until now I can still remember the pain and agony that I was feeling at that time. Recalling the moment when everybody was silent, I was thinking it was only a joke. I was thinking that it was a surprise gift for me, because he died three days before my birthday. I was revising the fact that he was gone, because I felt the pulse of his heart, even though his body was as cold as snow. As of this writing, I am in tears deep within the soul. Why just deep down? Because, I cannot cry my heart out. Makikita nila na umiiyak ako... I never cried sa school. So just have to keep it silent. If you can imagine the roaring of the seas on a stormy night, that is what I am feeling. The sad part is, I am still lingering to the fear of loving someone and loosing him in an instant. I hate it, I just hate it.I remembered the words I told his mom during the first night of his wake, "tita, dito lang ako..kaya nyo po yan.." I can't remember how many bucket of tears I filled that night. I promised myself to continue with my life and forget him already. Which I really did cope with all these times. but now, i cannot take it anymore. I MISS HIM BADLY....I really do..I wanted to hold his hand tight, weep on his shoulders and let his hand wipe away the tears away from my cheeks. The only one who can tolerate all my childish acts and giggles, and the only one who can laugh louder than me..it has always been him...whoe, I miss him..Right now, all I can remember is his face and eyes...I really want to cry...but I cannot...If I would be given a day to spend with him, I would wish to return the old days..but it is only a big big IF, never to happen...even in a million years..I should have not allowed him to go out late that night,, if I did not said yes, he would have been here, right now...Why until now, I cannot let him go?...Is there something in him that I continue to linger on??but I think, it is time...I think I should really release it all right now...I can't go to the U.S to visit you in the columbarium, so I will just say it here...Josh, I love and miss you so much. Kung pwede lang, di na talaga ako maghahanap nang iba para lang sa'yo. Kaya lang wala ka na rito. Pero kasi, akala ko magagawa ko yun. But I really have to bid goodbye. Kasi as long as I am still devoted to you, I cannot move on with my life. I have to face the fact that you are certainly gone from my physical sight. Bye-bye best friend. I may sound mushy, but for the last time, I will be saying the words I said on the phone the night he died, "josh, i love you..."

creeping groupmates...




    1. whoe pare, ang kapal ng mukha ng mga tao sa group 6...thanks talaga dun sa mga tumulong sakin, si christian at si japoy...thanks talaga...ewan ko talaga...badtrip...kahit kelan, di pa ako naiinis ng ganito...kasi ganito un, firstly badtrip talaga ako dahil may quiz pala sa humanities, tapos akala ko sa management may quiz, tapos dun pala wala...haay...di ako natulog kagabi para lang mag-aral....secondly, edi wala ngang quiz sa management, tapos eto naman ang ibibigay samen, CASE 3 and CASE 4...at biglang banggit nung mga nakakainis na tao sa group 6 na nasaan na daw ang case 4..nagulantang ako sa angas ng dating nila,,,as if naman diba? GROUP WORK NGA EH...tapos nagrereklamo pa sila pagmababa ang grade na makukuha namin sa mga case studies, eh di naman sila gumagawa...KAPAL TALAGA...kulang nalang iyakan ko sila, ang bait na nga ng approach ko sa kanila. Kung baga sa mga OT terms, meron nang kutsarang may laman na pagkain, ang gagawin nalang nila ay nganganga at mumuya...anu ba yan, gusto pa ata nila, ako pa ang magpamuya sa kanila...badtrip talaga..kakaibang mga nilalang...sabi pa nga nila sakin eh, magyoyosi lang daw sila, at pag-balik daw nila dapat tapos na ang case 4...para pipirma nalang sila at aalis...kamuzta naman ang buhay nilang mga hari-harian...haay, badtrip parin talaga...di ko nga nilagay pangalan nila sa case study, nainis na talaga ako kanina sa mga ginagawa nila...buti nalang talaga, inawat sila ni kuya erwin..haay, ang ka-dorm ng aking lovidubs...si toooot...si tooot...grabe, sobrang kumanpante ako nung pinatigil sila ni kuya erwin...haay, may second savior *nyak*....biglang banggit sakin, "di ba ikaw si vera dorothy cruzem??" *bah, whole namen pa talaga..* sabi ko naman, "san mu nalaman ang pangalan ko?" biglang ngiti at nag-sabing "secret, di ko sasabihin sayo...basta, merong nagpapabantay sayo.." ako naman, gulantang na at wala ng malay, bwahehe...gulat ako ah!!!...asa pa akong pinababantayan ako ni toooot no...e di naman kami nun eh...sabi ko nga..hanggang panaginip nalang ako dun, kahit kelan di un magkakatotoo...basta, natuwa lang ako sa approach niya...haay..naku, malapit nang mag-bell...ahehe bye bye na...

--pic namen yan ng sis kong bruha, sa web cam--

almost there....


haay...
eto nanaman ako...
kakaiba talaga kahapon...
sabi ko sa sarili ko maaga ako pupunta sa school para sa builder exams...
pero anung nangyari!!! my goodness, kamuzta naman ang buhay kakaintay sa tricycle...
pero ang saya ko talaga kahapon, kasi malaki sana ang chance na makikita ko siya...parang 80/100 ang percentage na makita ko si kuya.. feeling ko, malaki talaga ang pag-asa ko kahapon...
teka bago ako lumayo sa gusto kong iparating...eto na ang dahilan kung bakit ako nag-bo-blog ngayon...meron kasi akong ikekwento...
its about the man that I am staring from afar...the man that I call my heaven on earth....the thing is that he is only my dream...and it will never come to past...
haay buhay...alamang pag-lukso...PATAY!!!
well here it goes, last wednesday kasama ko si sir ninong na nanunuod ng game ng mapua...kamusta naman ang expose na sa T.V, (daming nag-text sakin ah)....just take note na more than 20 times yung camera na punta sa side namin..kasi naman, bakit kailangan pang umupo sa pinakamalapit na row sa cardinal bench...tsk...tsk...tsk...talaga...ewan ko ba...adik na ako? kala ko nga matatalo kami sa letran...dahil mukhang mga paladasal sila sa mga buddha..kasi naman napansin ko lang na halos lahat ng mga players ng letran, ay kamukha na nung pari nilang president..ahehe ^o^...
oh yun, tapos ibang klase talaga ang defense ng cardinals, at take note naman ang rubber shoes ni kuya ang favorite verse ko nakalagay na sa kaniyang shoes...ahuhuhu..PHIL. 4:13...astig..haay, lalo talaga akong naiinlove...then I just remembered myself jumping a couple of times and kukuha ng panakaw na tingin sa aking langit...^o^
tapos, panalo na kami...yehey!!!! ahehehe...
talo letran...bwahehe...peace ^O^
tapos eto na, sumusulyap ako sa lahat ng mga players na lumalabas ng dug out...ahuhu...unfortunately, I did not see him...then I started to stroll my eyes all over the stadium to see a guy in white shirt and maong shorts...tapos hayun!!! kita ko siya...kita ko talaga.
after two quarters nung next game ng beda tulo laway at pcu sardinas...umalis na kami ni sir ninong...at eto ang kakaba-kaba kong puso...nararamdaman ko ang puwersa ni kuya sa paligid...pero ako'y pa-dedma parin, sobrang padedma parin talaga...
biglang may tumawag sakin by my surname, "CRUZEM..." oh, no,,is this it...c'mom...haay ibang klase talaga, kaya pala ako kabado..nakita ko siya...
sobrang kaba ko...snobbish tuloy dating ko...ahuhuhu...T_T...sinabihan niya ako ng isnobera...nakakaiyak...
isang gabi akong di nakatulog sobrang guilty ko, kahit di pa nalalabahan ang aking unan ng 2 linggo, talagang niyakap ko un sobrang naiinis ako...ang bait bait ko daw kasi pero bad gurl naman dating ko nung wednesday....
sabi sakin ni sir ninong ako daw ay magsori...so what I did, I bought tissue and hi-ro, peace offering kuno...pero di ko rin naibigay nung thursday...
the following day, grabe ang agony ko sa buhay...as in totally different doth-doth pag-pasok sa school...ayoko nga talaga pumunta sa gym...natakasan ko na ata...
like duh?!...kamusta ka naman..sabi ko pa naman, kahit nga wag na lang akong magbigay nang peace offering, kahit magalit siya sakin..ayoko kainin ang pride ko...*aaaahhhhh*choke*choke* mahirap ata lunukin ang pride kong mas malaki pa sa akin...
tapos 10:30 bumaba ako sa tambayan ng CCC...ewan ko ba, kinakabahan ako talaga, not because malapit ako sa gym, kundi dahil sa may mangyayari...*hala...mumu...umagang mumu*...haay, it's as if I like to pee in my pants...kabado ako....so nag-cr ako,,ang dasal ko lang talaga di ko siya makita..todo exag pa nga ako sa pag-tatago...pag-labas ko ng cr...haay...c chris...si chris bakla...sabi niya puntahan daw namin si toooot...papapicture daw siya dun, kasi may pustahan siyang gustong maiuwi ang premyo...isang evidence na may picture sila ni tooot...Php 100 lang naman, pero talagang gusto rin niya ng picture dun sa loko....haay
anu pang pwede kong gawin, todo discouragement na nga binibigay ko...gusto parin niya...kasi nga crush niya un si toooot...ayoko talga...kamusta ka naman, sa laki kong toh, nahila niya ako hanggang dun...first time kong nakita si toooot na hindi nakajersey...sabi sakin ni sir feddie 2 dahilan lang kaya di siya nakajersey...
1. kasi masakit ang katawan niya...
2. o kea, malungkot siya dahil sa hindi ko alam...
tapos tinawag ni chris si tooooot, pagkatawag niya...grabe ang cute ng smile...sobrang ngiti talga...tapos biglang bawi at nag-sabing "gusto niya ng pic kasama ka toooot.." *turo-turo si chris* sabi niya sakin, "hindi ba ikaw ang mag-papapic?" haay how I wish sana ako nalang talga yon...
tapos biglang bawi naman si chris at sinabing, "ay kuya, hindi ako mag-papapic, may ibibigay daw si dothz sayo.." *ang puso ko tumigil, talagang tumigil..*
tanong niya sakin, "oh, anu ung ibibigay mu?" naiiyak talga ako nun, sobrang saya ko...kakaiba ung feeling, sarap tumalon...ahehe...
after kong ibigay ang peace offering na potchi...sabi niya sakin,,, "sira ka talaga, vera.." tapos hindi ko na naintidihan ang iba pa niyang sinabi sakin..all i can remember was his smile and his dimples...whoe..
i am almost there..there to the place where he is...ilang hakbang nalang dothz...malapit ka na kay tooot...

***ang picture ay kinuha naming mag-pipinsan sa cathedral kung san kinasal ang aming grandparents, 50th wedding aniv***

pathetic as it seems


haay nako, kamuzta naman ang ilang araw na walang tulog??? like duh, eto buhay parin naman sa awa ng Diyos...ibang klase talaga dito sa Mapua,, abnormal na ang pagiging quarter system, eh exaggerated ba mag-bigay ng mga assignments at quizzes ang mga prof..adik talaga..kakaiba! sa laki ba naman ng katawan ko eh sumusuko na ako sa hirap ng buhay dito...haay, puro nalang mga report at report...ang masaklap pa diyan, di pa po naaapreciate ang iyong report pag nasa harap ka na ng klase..di ba nila naisip na ilang gabi kong pinagpuyatan ang mga pinagagawa nilang report para lang pumasa sa subjects nila...di naman po nag-iisa ang subject ko this term noh po, puro lecture po ako this term...kamuzta naman ang fifteen units!!! INENG, FULL LOAD PO IYAN!!!minsan kahit na gusto kong mag-pakabait, dahil sa mga inaasal ng mga professors ko sakin, parang nayayamot ako...at kamuzta naman ang mga pimple na ibinunga nang pagpupuyat sa mga reports at discussion of cases na dapat by group at ikaw lang ang gumagawa...graBe! group work nga naman!! badtrip talaga...ahuhuhu, *crying, snivelling* ouchy hurtingness...3 tagyawat din yan ah, ang tagal ko pong di nag-karoon ng pimples sa mukha..pero dahil sa pagpupuyat, yan dumami nanaman...I LOVE MATSCI at MANAGEMENT!!!! kaylangan ko pong pumasa...kakaririn ko po ito!!!!ampfull...doth-doth never gets mad....but sometimes, I can just get so irritated...tama na nga yan, peace na kami ni ma'am...*hi*ahehe..aheeeeee*nadapa* aray, ang sakit ah...naalala mo kaya ako? *iniisip si neil*hekhek, isang malaking asa doth-doth....

my simple joy...


*(galing po ito sa isa kong blog..)

medyo madamdamin nang konti..isang bagay lang ang masasabi ko ngayong nagsusulat ako, namimiss ko na si tooooot. Imagine, nung friday di ko man lamang siya nakita mag-laro ng maayos tapos tambak pa sila nung first half...haay nga naman....tapos nung monday, ang lakas lakas naman ng ulan dito sa intra, kea un...di ako nakapanuod...ilang beses akong nagtatanong kung tama ba itong ginagawa ko o talaga bang hibang na ako? ewan ko ba? maraming beses kong naiisip,panu na lang kung ang nag-iisa kong panaginip ay magkatotoo? haay, ang saya-saya ko siguro...pero mas madalas kong maisip, kahit kelan, di pwede ang langit sa lupa o kahit ang lupa sa langit...ang taong minamahal ko ay nasa alapaap. Na aking tinitingala at hinahangaan..(mula sa malayo) isang tao na iba ang propesyon, malayo sa aking kinatatayuan. sobrang saya ko nga pagnakikita ko lang siya. Kahit sulyap lang, konting papansin sa gym at kunwari may hinahanap kaya umuupo sa may bench ng players. Pero isa lang naman ng motibo-ang makita ang kaisa-isang dahilan ng pag-tibok ng puso ni doth-doth..haay..kahapon, hindi ko siya nakita...kahit sulyap lang...sobrang pa-pam-pam na nga ako eh, daan ako ng daan sa dorm nila sa may canteen, nag-babakasakaling makita ko siya..kasi naman no! di ko siya makausap ng maayos...hiya ako eh...dumaan din ako ng dept nila, baka sakali, pati nga tambayan dumaan din ako. No sign of him talaga..is it like what I am thinkin' of? butterflies in my stomach, smiling whenever I suddenly think of him? And laugh at his corny jokes and still laugh at it even though I've heard it a couple of times? wow, doth-doth, congrats *confetti*drumroll*tada!* in-love ka na! *doth-doth makes a bow*lagi ko siyang kinekwento sa parents ko, lagi nilang sinasabi okay lang yan, di ka naman papansinin nyan *:((* kawawa naman ako, kamusta ka naman di ba? halleour...oo nga naman, lagi ko ksi siyang tinitingala, ang tangkad niya kasi...haay...gwapo pa...today, as I end this debut blog of mine, sana makita ko siya today. Wala lang, para naman masaya ako...i wish all the best in his basketball career..tooooot, i will always be there watching you..and praying that one day you'll see me too *hala, ang drama, corny naman*

my sim

i'm sooo happy


wahehe, ngaun lang ako ulit nag-upload...
masaya lang kasi talaga ako eh,,,
halo-halong emosyon ngaun

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket